Հով-Սէր

Նուրբ հովի պէս լարերով՝
Սուրբ ծովի պէս պարելով,
Սէրըդ սըրտում պահեցիր,
Սըրտիս խորքում գահեցիր։

Աշունն եկաւ ծառին սարին հեւելով՝
Անձրեւ թելեր փոշի-փոշի թեւելով․
Պըտուկը ճոխ՝ առին տարին
Տերեւները կանաչ-ճանաչ պեղելով։

Բանաստեղծություններ