Հով-Սէր Նուրբ հովի պէս լարերով՝ Սուրբ ծովի պէս պարելով, Սէրըդ սըրտում պահեցիր, Սըրտիս խորքում գահեցիր։ Աշունն եկաւ ծառին սարին հեւելով՝ Անձրեւ թելեր փոշի-փոշի թեւելով․ Պըտուկը ճոխ՝ առին տարին Տերեւները կանաչ-ճանաչ պեղելով։ Բանաստեղծություններ Կեանք Սար ու Քար Երկնի Կայծեր Սիրահասկ <23456