Կեանք
Շառա՜չ, շառա՜չ․․․
Սարէն հեղե՛ղ փրթաւ,
Վազո՛ւմ է առաջ ու շեշտակի․
Հողէն ծառեր ծամելով,
Հողէն քարեր քամելով,
Գետը լըցաւ ու գալարեց,
Սիրտը խըցաւ ու պալարեց․
Ցելա՜ւ, ցելա՜ւ․․․
Ամպէն արե՛ւն ելաւ,
Նազում է կանաչ ու հեշտակի․
Սարի խոցին ժըպտելով,
Ծառի ծոցին ծըպտելով,
Պաղառ գետին ջե՜ր բերելու,
Խաւար սըրտին սէ՜ր մէրելու։
Բանաստեղծություններ
- Քառեակներ
- Հոսուն-խօսուն
- Կինն ու Այր
- Շուշան Սիրտ
- Հով-Սէր
- Խաչեալին
- Գորով-Սէր
- Խորունկ ու Մուգ
- Եռ ու Սէր
- Ի՞նչ