Մարգարիտ Բաբայանին 1912, 12 մայիսի, Կ. Պոլիս

[…] բայց մեր ժողովուրդն էլ մեղաւոր չէ, գեղարուեստը դեռ նոր է ոտք դնում մեր կեանքի ասպարեզը, եւ յոյս ունեմ, թէ շուտով առաջ պիտի երթանք, զի ատաղձ շատ կայ, եւ ընդունակութիւններ պէսպիսի են:
[…]