Մենաւոր
Երբ անտառում լուսնի ծովեր,
Սիրոյ հովեր,
Սողոսկեցան ծառէ ծառ
Ու սարէ սար,
Եւ ամէն մարդ՝
Գտաւ մի վարդ
Սըրտիկին զարդ,
Ես մենաւոր մտայ տուն,
Ինձ մըխիթար գըտայ քուն,
Որ աչերուս կապեց մէջ
Ու տարածեց վերարկուն։
Բանաստեղծություններ
- Ոսկի Մեղաց
- Առաջ
- Սէր ու Ջեր
- Ծովակ, Նաւակ
- Ճանապարհ
- Աշուն Գիշեր
- Իբր Զարդ
- Աշուն
- Սէր-Հովիկ
- Թերթիկն ու Ցօղիկ
